Birecik
From Ottoman Turkish بيره جك, from Ancient Greek Βίρθα (Bírtha).
Birecik
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | Birecik | Birecikler / Birecik'ler |
accusative | Birecik'i | Birecikleri / Birecik'leri |
dative | Birecik'e | Bireciklere / Birecik'lere |
locative | Birecik'te | Bireciklerde / Birecik'lerde |
ablative | Birecik'ten | Bireciklerden / Birecik'lerden |
genitive | Birecik'in | Bireciklerin / Birecik'lerin |
singular | plural | |
---|---|---|
benim (my) | Birecik'im | Bireciklerim / Birecik'lerim |
senin (your) | Birecik'in | Bireciklerin / Birecik'lerin |
onun (his/her/its) | Birecik'i | Birecikleri / Birecik'leri |
bizim (our) | Birecik'imiz | Bireciklerimiz / Birecik'lerimiz |
sizin (your) | Birecik'iniz | Birecikleriniz / Birecik'leriniz |
onların (their) | Birecik'i / Birecikleri / Birecik'leri | Birecikleri / Birecik'leri |