Inherited from Ottoman Turkish دادجه (Dadca), itself from Ancient Greek Στάδια (Stádia).
Datça
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | Datça | Datçalar / Datça'lar |
accusative | Datça'yı | Datçaları / Datça'ları |
dative | Datça'ya | Datçalara / Datça'lara |
locative | Datça'da | Datçalarda / Datça'larda |
ablative | Datça'dan | Datçalardan / Datça'lardan |
genitive | Datça'nın | Datçaların / Datça'ların |
singular | plural | |
---|---|---|
benim (my) | Datça'm | Datçalarım / Datça'larım |
senin (your) | Datça'n | Datçaların / Datça'ların |
onun (his/her/its) | Datça'sı | Datçaları / Datça'ları |
bizim (our) | Datça'mız | Datçalarımız / Datça'larımız |
sizin (your) | Datça'nız | Datçalarınız / Datça'larınız |
onların (their) | Datça'sı / Datçaları / Datça'ları | Datçaları / Datça'ları |