Inherited from Ottoman Turkish ارگلی (Ereğli), from Ancient Greek Ἡράκλεια (Hērákleia).
Ereğli
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | Ereğli | Ereğliler / Ereğli'ler |
accusative | Ereğli'yi | Ereğlileri / Ereğli'leri |
dative | Ereğli'ye | Ereğlilere / Ereğli'lere |
locative | Ereğli'de | Ereğlilerde / Ereğli'lerde |
ablative | Ereğli'den | Ereğlilerden / Ereğli'lerden |
genitive | Ereğli'nin | Ereğlilerin / Ereğli'lerin |
singular | plural | |
---|---|---|
benim (my) | Ereğli'm | Ereğlilerim / Ereğli'lerim |
senin (your) | Ereğli'n | Ereğlilerin / Ereğli'lerin |
onun (his/her/its) | Ereğli'si | Ereğlileri / Ereğli'leri |
bizim (our) | Ereğli'miz | Ereğlilerimiz / Ereğli'lerimiz |
sizin (your) | Ereğli'niz | Ereğlileriniz / Ereğli'leriniz |
onların (their) | Ereğli'si / Ereğlileri / Ereğli'leri | Ereğlileri / Ereğli'leri |