Possibly from dialectal huikuri (probably akin to huikea) as a byname/nickname meaning "flighty person".[1]
Huikuri
Inflection of Huikuri (Kotus type 6/paperi, no gradation) | |||
---|---|---|---|
nominative | Huikuri | Huikurit | |
genitive | Huikurin | Huikurien Huikureiden Huikureitten | |
partitive | Huikuria | Huikureita Huikureja | |
illative | Huikuriin | Huikureihin | |
singular | plural | ||
nominative | Huikuri | Huikurit | |
accusative | nom. | Huikuri | Huikurit |
gen. | Huikurin | ||
genitive | Huikurin | Huikurien Huikureiden Huikureitten | |
partitive | Huikuria | Huikureita Huikureja | |
inessive | Huikurissa | Huikureissa | |
elative | Huikurista | Huikureista | |
illative | Huikuriin | Huikureihin | |
adessive | Huikurilla | Huikureilla | |
ablative | Huikurilta | Huikureilta | |
allative | Huikurille | Huikureille | |
essive | Huikurina | Huikureina | |
translative | Huikuriksi | Huikureiksi | |
abessive | Huikuritta | Huikureitta | |
instructive | — | Huikurein | |
comitative | See the possessive forms below. |