From Ottoman Turkish قره جه صو (Kara Ca Su), from قرهجه (karaca, “blackish; roebuck”) + صو (su, “water”). Equivalent to karaca + su.
Karacasu
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | Karacasu | Karacasular / Karacasu'lar |
accusative | Karacasu'yu | Karacasuları / Karacasu'ları |
dative | Karacasu'ya | Karacasulara / Karacasu'lara |
locative | Karacasu'da | Karacasularda / Karacasu'larda |
ablative | Karacasu'dan | Karacasulardan / Karacasu'lardan |
genitive | Karacasu'nun | Karacasuların / Karacasu'ların |
singular | plural | |
---|---|---|
benim (my) | Karacasu'm | Karacasularım / Karacasu'larım |
senin (your) | Karacasu'n | Karacasuların / Karacasu'ların |
onun (his/her/its) | Karacasu'su | Karacasuları / Karacasu'ları |
bizim (our) | Karacasu'muz | Karacasularımız / Karacasu'larımız |
sizin (your) | Karacasu'nuz | Karacasularınız / Karacasu'larınız |
onların (their) | Karacasu'su / Karacasuları / Karacasu'ları | Karacasuları / Karacasu'ları |