aanbelanden

Hello, you have come here looking for the meaning of the word aanbelanden. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word aanbelanden, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say aanbelanden in singular and plural. Everything you need to know about the word aanbelanden you have here. The definition of the word aanbelanden will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofaanbelanden, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Dutch

Etymology

From aan +‎ belanden.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈaːmbəˌlɑndə(n)/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: aan‧be‧lan‧den

Verb

aanbelanden

  1. (intransitive) to end up, wind up (in)

Conjugation

Conjugation of aanbelanden (weak, prefixed, separable)
infinitive aanbelanden
past singular belandde aan
past participle aanbeland
infinitive aanbelanden
gerund aanbelanden n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular beland aan belandde aan aanbeland aanbelandde
2nd person sing. (jij) belandt aan, beland aan2 belandde aan aanbelandt aanbelandde
2nd person sing. (u) belandt aan belandde aan aanbelandt aanbelandde
2nd person sing. (gij) belandt aan belandde aan aanbelandt aanbelandde
3rd person singular belandt aan belandde aan aanbelandt aanbelandde
plural belanden aan belandden aan aanbelanden aanbelandden
subjunctive sing.1 belande aan belandde aan aanbelande aanbelandde
subjunctive plur.1 belanden aan belandden aan aanbelanden aanbelandden
imperative sing. beland aan
imperative plur.1 belandt aan
participles aanbelandend aanbeland
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Anagrams

Wikious
Boobota
Sagapedia