From aan + betreffen (“to concern”), with the particle aan reinforcing and personalising the meaning of the verb betreffen (“to concern”), similar to aanraken vs raken.
aanbetreffen
Only used impersonally.
| Conjugation of aanbetreffen (weak, prefixed, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | aanbetreffen | |||
| past singular | betrefte aan | |||
| past participle | aanbetreft | |||
| infinitive | aanbetreffen | |||
| gerund | aanbetreffen n | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | betref aan | betrefte aan | aanbetref | aanbetrefte |
| 2nd person sing. (jij) | betreft aan, betref aan2 | betrefte aan | aanbetreft | aanbetrefte |
| 2nd person sing. (u) | betreft aan | betrefte aan | aanbetreft | aanbetrefte |
| 2nd person sing. (gij) | betreft aan | betrefte aan | aanbetreft | aanbetrefte |
| 3rd person singular | betreft aan | betrefte aan | aanbetreft | aanbetrefte |
| plural | betreffen aan | betreften aan | aanbetreffen | aanbetreften |
| subjunctive sing.1 | betreffe aan | betrefte aan | aanbetreffe | aanbetrefte |
| subjunctive plur.1 | betreffen aan | betreften aan | aanbetreffen | aanbetreften |
| imperative sing. | betref aan | |||
| imperative plur.1 | betreft aan | |||
| participles | aanbetreffend | aanbetreft | ||
| 1) Archaic. 2) In case of inversion. | ||||