aandribbelen
Conjugation of aandribbelen (weak, separable) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | aandribbelen | |||
past singular | dribbelde aan | |||
past participle | aangedribbeld | |||
infinitive | aandribbelen | |||
gerund | aandribbelen n | |||
main clause | subordinate clause | |||
present tense | past tense | present tense | past tense | |
1st person singular | dribbel aan | dribbelde aan | aandribbel | aandribbelde |
2nd person sing. (jij) | dribbelt aan, dribbel aan2 | dribbelde aan | aandribbelt | aandribbelde |
2nd person sing. (u) | dribbelt aan | dribbelde aan | aandribbelt | aandribbelde |
2nd person sing. (gij) | dribbelt aan | dribbelde aan | aandribbelt | aandribbelde |
3rd person singular | dribbelt aan | dribbelde aan | aandribbelt | aandribbelde |
plural | dribbelen aan | dribbelden aan | aandribbelen | aandribbelden |
subjunctive sing.1 | dribbele aan | dribbelde aan | aandribbele | aandribbelde |
subjunctive plur.1 | dribbelen aan | dribbelden aan | aandribbelen | aandribbelden |
imperative sing. | dribbel aan | |||
imperative plur.1 | dribbelt aan | |||
participles | aandribbelend | aangedribbeld | ||
1) Archaic. 2) In case of inversion. |