aankooien

Hello, you have come here looking for the meaning of the word aankooien. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word aankooien, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say aankooien in singular and plural. Everything you need to know about the word aankooien you have here. The definition of the word aankooien will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofaankooien, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Dutch

Etymology

Compound of aan +‎ kooien.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈaːnˌkoːi̯ə(n)/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: aan‧kooi‧en

Verb

aankooien

  1. (printing, archaic) to lock (a forme) by means of quoins

Inflection

Conjugation of aankooien (weak, separable)
infinitive aankooien
past singular kooide aan
past participle aangekooid
infinitive aankooien
gerund aankooien n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular kooi aan kooide aan aankooi aankooide
2nd person sing. (jij) kooit aan kooide aan aankooit aankooide
2nd person sing. (u) kooit aan kooide aan aankooit aankooide
2nd person sing. (gij) kooit aan kooide aan aankooit aankooide
3rd person singular kooit aan kooide aan aankooit aankooide
plural kooien aan kooiden aan aankooien aankooiden
subjunctive sing.1 kooie aan kooide aan aankooie aankooide
subjunctive plur.1 kooien aan kooiden aan aankooien aankooiden
imperative sing. kooi aan
imperative plur.1 kooit aan
participles aankooiend aangekooid
1) Archaic.
Wikious
Boobota
Sagapedia