aanlonken
Conjugation of aanlonken (weak, separable) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | aanlonken | |||
past singular | lonkte aan | |||
past participle | aangelonkt | |||
infinitive | aanlonken | |||
gerund | aanlonken n | |||
main clause | subordinate clause | |||
present tense | past tense | present tense | past tense | |
1st person singular | lonk aan | lonkte aan | aanlonk | aanlonkte |
2nd person sing. (jij) | lonkt aan, lonk aan2 | lonkte aan | aanlonkt | aanlonkte |
2nd person sing. (u) | lonkt aan | lonkte aan | aanlonkt | aanlonkte |
2nd person sing. (gij) | lonkt aan | lonkte aan | aanlonkt | aanlonkte |
3rd person singular | lonkt aan | lonkte aan | aanlonkt | aanlonkte |
plural | lonken aan | lonkten aan | aanlonken | aanlonkten |
subjunctive sing.1 | lonke aan | lonkte aan | aanlonke | aanlonkte |
subjunctive plur.1 | lonken aan | lonkten aan | aanlonken | aanlonkten |
imperative sing. | lonk aan | |||
imperative plur.1 | lonkt aan | |||
participles | aanlonkend | aangelonkt | ||
1) Archaic. 2) In case of inversion. |