aanplakken

Hello, you have come here looking for the meaning of the word aanplakken. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word aanplakken, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say aanplakken in singular and plural. Everything you need to know about the word aanplakken you have here. The definition of the word aanplakken will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofaanplakken, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Dutch

Etymology

Compound of aan +‎ plakken.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈaːnˌplɑ.kə(n)/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: aan‧plak‧ken

Verb

aanplakken

  1. (transitive, of objects and texts) to stick, to affix (on a surface)
  2. (transitive, with indirect object for the recipient, obsolete) to palm off (on/to)
    Synonym: aansmeren
    • 1865 November, F. W. Grimme, “Menschen maken 't zelder goed, beter, wat God zelve doet. Novelle”, in H. Sermon, transl., Noord en Zuid. Maandschrift voor Kunsten, letteren en wetenschappen, volume 4, page 481:
      “(...) Zoo is het met mij gegaan, daar ik niet genomen heb wat mij beviel, wat ik beminde ; maar wat ik mij aanplakken, opdraaien en aanmakelen liet. (...)”
      (please add an English translation of this quotation)

Conjugation

Conjugation of aanplakken (weak, separable)
infinitive aanplakken
past singular plakte aan
past participle aangeplakt
infinitive aanplakken
gerund aanplakken n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular plak aan plakte aan aanplak aanplakte
2nd person sing. (jij) plakt aan, plak aan2 plakte aan aanplakt aanplakte
2nd person sing. (u) plakt aan plakte aan aanplakt aanplakte
2nd person sing. (gij) plakt aan plakte aan aanplakt aanplakte
3rd person singular plakt aan plakte aan aanplakt aanplakte
plural plakken aan plakten aan aanplakken aanplakten
subjunctive sing.1 plakke aan plakte aan aanplakke aanplakte
subjunctive plur.1 plakken aan plakten aan aanplakken aanplakten
imperative sing. plak aan
imperative plur.1 plakt aan
participles aanplakkend aangeplakt
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

Wikious
Boobota
Sagapedia