From Middle Dutch aenroeren. Equivalent to aan + roeren.
aanroeren
Conjugation of aanroeren (weak, separable) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | aanroeren | |||
past singular | roerde aan | |||
past participle | aangeroerd | |||
infinitive | aanroeren | |||
gerund | aanroeren n | |||
main clause | subordinate clause | |||
present tense | past tense | present tense | past tense | |
1st person singular | roer aan | roerde aan | aanroer | aanroerde |
2nd person sing. (jij) | roert aan, roer aan2 | roerde aan | aanroert | aanroerde |
2nd person sing. (u) | roert aan | roerde aan | aanroert | aanroerde |
2nd person sing. (gij) | roert aan | roerde aan | aanroert | aanroerde |
3rd person singular | roert aan | roerde aan | aanroert | aanroerde |
plural | roeren aan | roerden aan | aanroeren | aanroerden |
subjunctive sing.1 | roere aan | roerde aan | aanroere | aanroerde |
subjunctive plur.1 | roeren aan | roerden aan | aanroeren | aanroerden |
imperative sing. | roer aan | |||
imperative plur.1 | roert aan | |||
participles | aanroerend | aangeroerd | ||
1) Archaic. 2) In case of inversion. |