aanstampen
Conjugation of aanstampen (weak, separable) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | aanstampen | |||
past singular | stampte aan | |||
past participle | aangestampt | |||
infinitive | aanstampen | |||
gerund | aanstampen n | |||
main clause | subordinate clause | |||
present tense | past tense | present tense | past tense | |
1st person singular | stamp aan | stampte aan | aanstamp | aanstampte |
2nd person sing. (jij) | stampt aan, stamp aan2 | stampte aan | aanstampt | aanstampte |
2nd person sing. (u) | stampt aan | stampte aan | aanstampt | aanstampte |
2nd person sing. (gij) | stampt aan | stampte aan | aanstampt | aanstampte |
3rd person singular | stampt aan | stampte aan | aanstampt | aanstampte |
plural | stampen aan | stampten aan | aanstampen | aanstampten |
subjunctive sing.1 | stampe aan | stampte aan | aanstampe | aanstampte |
subjunctive plur.1 | stampen aan | stampten aan | aanstampen | aanstampten |
imperative sing. | stamp aan | |||
imperative plur.1 | stampt aan | |||
participles | aanstampend | aangestampt | ||
1) Archaic. 2) In case of inversion. |