aansturen
Conjugation of aansturen (weak, separable) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | aansturen | |||
past singular | stuurde aan | |||
past participle | aangestuurd | |||
infinitive | aansturen | |||
gerund | aansturen n | |||
main clause | subordinate clause | |||
present tense | past tense | present tense | past tense | |
1st person singular | stuur aan | stuurde aan | aanstuur | aanstuurde |
2nd person sing. (jij) | stuurt aan, stuur aan2 | stuurde aan | aanstuurt | aanstuurde |
2nd person sing. (u) | stuurt aan | stuurde aan | aanstuurt | aanstuurde |
2nd person sing. (gij) | stuurt aan | stuurde aan | aanstuurt | aanstuurde |
3rd person singular | stuurt aan | stuurde aan | aanstuurt | aanstuurde |
plural | sturen aan | stuurden aan | aansturen | aanstuurden |
subjunctive sing.1 | sture aan | stuurde aan | aansture | aanstuurde |
subjunctive plur.1 | sturen aan | stuurden aan | aansturen | aanstuurden |
imperative sing. | stuur aan | |||
imperative plur.1 | stuurt aan | |||
participles | aansturend | aangestuurd | ||
1) Archaic. 2) In case of inversion. |