aantekenen
Conjugation of aantekenen (weak, separable) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | aantekenen | |||
past singular | tekende aan | |||
past participle | aangetekend | |||
infinitive | aantekenen | |||
gerund | aantekenen n | |||
main clause | subordinate clause | |||
present tense | past tense | present tense | past tense | |
1st person singular | teken aan | tekende aan | aanteken | aantekende |
2nd person sing. (jij) | tekent aan, teken aan2 | tekende aan | aantekent | aantekende |
2nd person sing. (u) | tekent aan | tekende aan | aantekent | aantekende |
2nd person sing. (gij) | tekent aan | tekende aan | aantekent | aantekende |
3rd person singular | tekent aan | tekende aan | aantekent | aantekende |
plural | tekenen aan | tekenden aan | aantekenen | aantekenden |
subjunctive sing.1 | tekene aan | tekende aan | aantekene | aantekende |
subjunctive plur.1 | tekenen aan | tekenden aan | aantekenen | aantekenden |
imperative sing. | teken aan | |||
imperative plur.1 | tekent aan | |||
participles | aantekenend | aangetekend | ||
1) Archaic. 2) In case of inversion. |