From Middle Dutch aenvechten. Equivalent to aan + vechten.
aanvechten
Conjugation of aanvechten (strong class 3b, separable) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | aanvechten | |||
past singular | vocht aan | |||
past participle | aangevochten | |||
infinitive | aanvechten | |||
gerund | aanvechten n | |||
main clause | subordinate clause | |||
present tense | past tense | present tense | past tense | |
1st person singular | vecht aan | vocht aan | aanvecht | aanvocht |
2nd person sing. (jij) | vecht aan | vocht aan | aanvecht | aanvocht |
2nd person sing. (u) | vecht aan | vocht aan | aanvecht | aanvocht |
2nd person sing. (gij) | vecht aan | vocht aan | aanvecht | aanvocht |
3rd person singular | vecht aan | vocht aan | aanvecht | aanvocht |
plural | vechten aan | vochten aan | aanvechten | aanvochten |
subjunctive sing.1 | vechte aan | vochte aan | aanvechte | aanvochte |
subjunctive plur.1 | vechten aan | vochten aan | aanvechten | aanvochten |
imperative sing. | vecht aan | |||
imperative plur.1 | vecht aan | |||
participles | aanvechtend | aangevochten | ||
1) Archaic. |