From aan (“on”) + vreten (“to eat”).
aanvreten
Conjugation of aanvreten (strong class 5, separable) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | aanvreten | |||
past singular | vrat aan | |||
past participle | aangevreten | |||
infinitive | aanvreten | |||
gerund | aanvreten n | |||
main clause | subordinate clause | |||
present tense | past tense | present tense | past tense | |
1st person singular | vreet aan | vrat aan | aanvreet | aanvrat |
2nd person sing. (jij) | vreet aan | vrat aan | aanvreet | aanvrat |
2nd person sing. (u) | vreet aan | vrat aan | aanvreet | aanvrat |
2nd person sing. (gij) | vreet aan | vrat aan | aanvreet | aanvrat |
3rd person singular | vreet aan | vrat aan | aanvreet | aanvrat |
plural | vreten aan | vraten aan | aanvreten | aanvraten |
subjunctive sing.1 | vrete aan | vrate aan | aanvrete | aanvrate |
subjunctive plur.1 | vreten aan | vraten aan | aanvreten | aanvraten |
imperative sing. | vreet aan | |||
imperative plur.1 | vreet aan | |||
participles | aanvretend | aangevreten | ||
1) Archaic. |