aanwaaien

Hello, you have come here looking for the meaning of the word aanwaaien. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word aanwaaien, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say aanwaaien in singular and plural. Everything you need to know about the word aanwaaien you have here. The definition of the word aanwaaien will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofaanwaaien, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Dutch

Etymology

Compound of aan +‎ waaien.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈaːnˌʋaːi̯.ə(n)/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: aan‧waai‧en

Verb

aanwaaien

  1. (intransitive) to arrive by being blown by the wind
  2. (intransitive, with optional indirect object for the recipient) to be achieved or gained with little effort

Conjugation

Conjugation of aanwaaien (weak, separable)
infinitive aanwaaien
past singular waaide aan
past participle aangewaaid
infinitive aanwaaien
gerund aanwaaien n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular waai aan waaide aan aanwaai aanwaaide
2nd person sing. (jij) waait aan, waai aan2 waaide aan aanwaait aanwaaide
2nd person sing. (u) waait aan waaide aan aanwaait aanwaaide
2nd person sing. (gij) waait aan waaide aan aanwaait aanwaaide
3rd person singular waait aan waaide aan aanwaait aanwaaide
plural waaien aan waaiden aan aanwaaien aanwaaiden
subjunctive sing.1 waaie aan waaide aan aanwaaie aanwaaide
subjunctive plur.1 waaien aan waaiden aan aanwaaien aanwaaiden
imperative sing. waai aan
imperative plur.1 waait aan
participles aanwaaiend aangewaaid
1) Archaic. 2) In case of inversion.
Conjugation of aanwaaien (strong class 6 with weak past participle, separable)
infinitive aanwaaien
past singular woei aan
past participle aangewaaid
infinitive aanwaaien
gerund aanwaaien n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular waai aan woei aan aanwaai aanwoei
2nd person sing. (jij) waait aan, waai aan2 woei aan aanwaait aanwoei
2nd person sing. (u) waait aan woei aan aanwaait aanwoei
2nd person sing. (gij) waait aan woeit aan aanwaait aanwoeit
3rd person singular waait aan woei aan aanwaait aanwoei
plural waaien aan woeien aan aanwaaien aanwoeien
subjunctive sing.1 waaie aan woeie aan aanwaaie aanwoeie
subjunctive plur.1 waaien aan woeien aan aanwaaien aanwoeien
imperative sing. waai aan
imperative plur.1 waait aan
participles aanwaaiend aangewaaid
1) Archaic. 2) In case of inversion.
Wikious
Boobota
Sagapedia