aanwoekeren
Conjugation of aanwoekeren (weak, separable) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | aanwoekeren | |||
past singular | woekerde aan | |||
past participle | aangewoekerd | |||
infinitive | aanwoekeren | |||
gerund | aanwoekeren n | |||
main clause | subordinate clause | |||
present tense | past tense | present tense | past tense | |
1st person singular | woeker aan | woekerde aan | aanwoeker | aanwoekerde |
2nd person sing. (jij) | woekert aan, woeker aan2 | woekerde aan | aanwoekert | aanwoekerde |
2nd person sing. (u) | woekert aan | woekerde aan | aanwoekert | aanwoekerde |
2nd person sing. (gij) | woekert aan | woekerde aan | aanwoekert | aanwoekerde |
3rd person singular | woekert aan | woekerde aan | aanwoekert | aanwoekerde |
plural | woekeren aan | woekerden aan | aanwoekeren | aanwoekerden |
subjunctive sing.1 | woekere aan | woekerde aan | aanwoekere | aanwoekerde |
subjunctive plur.1 | woekeren aan | woekerden aan | aanwoekeren | aanwoekerden |
imperative sing. | woeker aan | |||
imperative plur.1 | woekert aan | |||
participles | aanwoekerend | aangewoekerd | ||
1) Archaic. 2) In case of inversion. |