abroga
abroga
abrogā
Borrowed from Italian abrogare.
abroga (imperfect jabroga, past participle abrogat, verbal noun abrogar)
Conjugation of abroga | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
singular | plural | |||||||
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | |||
perfect | m | abrogajt | abrogajt | abroga | abrogajna | abrogajtu | abrogaw | |
f | abrogat | |||||||
imperfect | m | nabroga | tabroga | jabroga | nabrogaw | tabrogaw | jabrogaw | |
f | tabroga | |||||||
imperative | abroga | abrogaw |
Borrowed from Latin abrogare or French abroger.
a abroga (third-person singular present abroghează, past participle abrogat) 1st conj.
infinitive | a abroga | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
gerund | abrogând | ||||||
past participle | abrogat | ||||||
number | singular | plural | |||||
person | 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | |
indicative | eu | tu | el/ea | noi | voi | ei/ele | |
present | abroghez | abroghezi | abroghează | abrogăm | abrogați | abroghează | |
imperfect | abrogam | abrogai | abroga | abrogam | abrogați | abrogau | |
simple perfect | abrogai | abrogași | abrogă | abrogarăm | abrogarăți | abrogară | |
pluperfect | abrogasem | abrogaseși | abrogase | abrogaserăm | abrogaserăți | abrogaseră | |
subjunctive | eu | tu | el/ea | noi | voi | ei/ele | |
present | să abroghez | să abroghezi | să abrogheze | să abrogăm | să abrogați | să abrogheze | |
imperative | — | tu | — | — | voi | — | |
affirmative | abroghează | abrogați | |||||
negative | nu abroga | nu abrogați |
abroga