From af- (“de-, ab-”) + greiða (“to comb, pay”).
afgreiða (weak verb, third-person singular past indicative afgreiddi, supine afgreitt)
| infinitive (nafnháttur) |
að afgreiða | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
afgreitt | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
afgreiðandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég afgreiði | við afgreiðum | present (nútíð) |
ég afgreiði | við afgreiðum |
| þú afgreiðir | þið afgreiðið | þú afgreiðir | þið afgreiðið | ||
| hann, hún, það afgreiðir | þeir, þær, þau afgreiða | hann, hún, það afgreiði | þeir, þær, þau afgreiði | ||
| past (þátíð) |
ég afgreiddi | við afgreiddum | past (þátíð) |
ég afgreiddi | við afgreiddum |
| þú afgreiddir | þið afgreidduð | þú afgreiddir | þið afgreidduð | ||
| hann, hún, það afgreiddi | þeir, þær, þau afgreiddu | hann, hún, það afgreiddi | þeir, þær, þau afgreiddu | ||
| imperative (boðháttur) |
afgreið (þú) | afgreiðið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| afgreiddu | afgreiðiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
| infinitive (nafnháttur) |
að afgreiðast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
afgreiðst | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
afgreiðandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég afgreiðist | við afgreiðumst | present (nútíð) |
ég afgreiðist | við afgreiðumst |
| þú afgreiðist | þið afgreiðist | þú afgreiðist | þið afgreiðist | ||
| hann, hún, það afgreiðist | þeir, þær, þau afgreiðast | hann, hún, það afgreiðist | þeir, þær, þau afgreiðist | ||
| past (þátíð) |
ég afgreiddist | við afgreiddumst | past (þátíð) |
ég afgreiddist | við afgreiddumst |
| þú afgreiddist | þið afgreiddust | þú afgreiddist | þið afgreiddust | ||
| hann, hún, það afgreiddist | þeir, þær, þau afgreiddust | hann, hún, það afgreiddist | þeir, þær, þau afgreiddust | ||
| imperative (boðháttur) |
afgreiðst (þú) | afgreiðist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| afgreiðstu | afgreiðisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||