From Latin apologeticus, analyzable as a back-formation from apologetyka.
apologetyk m pers
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | apologetyk | apologetycy/apologetyki (deprecative) |
genitive | apologetyka | apologetyków |
dative | apologetykowi | apologetykom |
accusative | apologetyka | apologetyków |
instrumental | apologetykiem | apologetykami |
locative | apologetyku | apologetykach |
vocative | apologetyku | apologetycy |
apologetyk m inan
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | apologetyk | apologetyki |
genitive | apologetyku | apologetyków |
dative | apologetykowi | apologetykom |
accusative | apologetyk | apologetyki |
instrumental | apologetykiem | apologetykami |
locative | apologetyku | apologetykach |
vocative | apologetyku | apologetyki |