From auð- (“easily-”) + mýkja (“to soften”). Compare to Danish ydmyge, Norwegian Nynorsk audmykja and Swedish ödmjuka.
auðmýkja (weak verb, third-person singular past indicative auðmýkti, supine auðmýkt)
| infinitive (nafnháttur) |
að auðmýkja | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
auðmýkt | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
auðmýkjandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég auðmýki | við auðmýkjum | present (nútíð) |
ég auðmýki | við auðmýkjum |
| þú auðmýkir | þið auðmýkið | þú auðmýkir | þið auðmýkið | ||
| hann, hún, það auðmýkir | þeir, þær, þau auðmýkja | hann, hún, það auðmýki | þeir, þær, þau auðmýki | ||
| past (þátíð) |
ég auðmýkti | við auðmýktum | past (þátíð) |
ég auðmýkti | við auðmýktum |
| þú auðmýktir | þið auðmýktuð | þú auðmýktir | þið auðmýktuð | ||
| hann, hún, það auðmýkti | þeir, þær, þau auðmýktu | hann, hún, það auðmýkti | þeir, þær, þau auðmýktu | ||
| imperative (boðháttur) |
auðmýk (þú) | auðmýkið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| auðmýktu | auðmýkiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
| infinitive (nafnháttur) |
að auðmýkjast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
auðmýkst | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
auðmýkjandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég auðmýkist | við auðmýkjumst | present (nútíð) |
ég auðmýkist | við auðmýkjumst |
| þú auðmýkist | þið auðmýkist | þú auðmýkist | þið auðmýkist | ||
| hann, hún, það auðmýkist | þeir, þær, þau auðmýkjast | hann, hún, það auðmýkist | þeir, þær, þau auðmýkist | ||
| past (þátíð) |
ég auðmýktist | við auðmýktumst | past (þátíð) |
ég auðmýktist | við auðmýktumst |
| þú auðmýktist | þið auðmýktust | þú auðmýktist | þið auðmýktust | ||
| hann, hún, það auðmýktist | þeir, þær, þau auðmýktust | hann, hún, það auðmýktist | þeir, þær, þau auðmýktust | ||
| imperative (boðháttur) |
auðmýkst (þú) | auðmýkist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| auðmýkstu | auðmýkisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
auðmýktur | auðmýkt | auðmýkt | auðmýktir | auðmýktar | auðmýkt | |
| accusative (þolfall) |
auðmýktan | auðmýkta | auðmýkt | auðmýkta | auðmýktar | auðmýkt | |
| dative (þágufall) |
auðmýktum | auðmýktri | auðmýktu | auðmýktum | auðmýktum | auðmýktum | |
| genitive (eignarfall) |
auðmýkts | auðmýktrar | auðmýkts | auðmýktra | auðmýktra | auðmýktra | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
auðmýkti | auðmýkta | auðmýkta | auðmýktu | auðmýktu | auðmýktu | |
| accusative (þolfall) |
auðmýkta | auðmýktu | auðmýkta | auðmýktu | auðmýktu | auðmýktu | |
| dative (þágufall) |
auðmýkta | auðmýktu | auðmýkta | auðmýktu | auðmýktu | auðmýktu | |
| genitive (eignarfall) |
auðmýkta | auðmýktu | auðmýkta | auðmýktu | auðmýktu | auðmýktu | |