beinbrjóta (strong verb, third-person singular past indicative beinbraut, third-person plural past indicative beinbrotið)
| infinitive (nafnháttur) |
að beinbrjóta | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
beinbrotið | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
beinbrjótandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég beinbrýt | við beinbrjótum | present (nútíð) |
ég beinbrjóti | við beinbrjótum |
| þú beinbrýtur | þið beinbrjótið | þú beinbrjótir | þið beinbrjótið | ||
| hann, hún, það beinbrýtur | þeir, þær, þau beinbrjóta | hann, hún, það beinbrjóti | þeir, þær, þau beinbrjóti | ||
| past (þátíð) |
ég beinbraut | við beinbrutum | past (þátíð) |
ég beinbryti | við beinbrytum |
| þú beinbraust | þið beinbrutuð | þú beinbrytir | þið beinbrytuð | ||
| hann, hún, það beinbraut | þeir, þær, þau beinbrutu | hann, hún, það beinbryti | þeir, þær, þau beinbrytu | ||
| imperative (boðháttur) |
beinbrjót (þú) | beinbrjótið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| beinbrjóttu | beinbrjótiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
| infinitive (nafnháttur) |
að beinbrjótast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
beinbrotist | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
beinbrjótandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég beinbrýst | við beinbrjótumst | present (nútíð) |
ég beinbrjótist | við beinbrjótumst |
| þú beinbrýst | þið beinbrjótist | þú beinbrjótist | þið beinbrjótist | ||
| hann, hún, það beinbrýst | þeir, þær, þau beinbrjótast | hann, hún, það beinbrjótist | þeir, þær, þau beinbrjótist | ||
| past (þátíð) |
ég beinbraust | við beinbrutumst | past (þátíð) |
ég beinbrytist | við beinbrytumst |
| þú beinbraust | þið beinbrutust | þú beinbrytist | þið beinbrytust | ||
| hann, hún, það beinbraust | þeir, þær, þau beinbrutust | hann, hún, það beinbrytist | þeir, þær, þau beinbrytust | ||
| imperative (boðháttur) |
beinbrjóst (þú) | beinbrjótist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| beinbrjóstu | beinbrjótisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||