From biały + -o- + ściana + -ny. First attested in 1841.[1][2]
białościenny (not comparable, no derived adverb)
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
nominative | białościenny | białościenna | białościenne | białościenni | białościenne | |
genitive | białościennego | białościennej | białościennego | białościennych | ||
dative | białościennemu | białościennej | białościennemu | białościennym | ||
accusative | białościennego | białościenny | białościenną | białościenne | białościennych | białościenne |
instrumental | białościennym | białościenną | białościennym | białościennymi | ||
locative | białościennym | białościennej | białościennym | białościennych |