From bij (“caught up, not lagging behind”) + been (“leg”) + -en.
Audio: | (file) |
bijbenen
Conjugation of bijbenen (weak, separable) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | bijbenen | |||
past singular | beende bij | |||
past participle | bijgebeend | |||
infinitive | bijbenen | |||
gerund | bijbenen n | |||
main clause | subordinate clause | |||
present tense | past tense | present tense | past tense | |
1st person singular | been bij | beende bij | bijbeen | bijbeende |
2nd person sing. (jij) | beent bij, been bij2 | beende bij | bijbeent | bijbeende |
2nd person sing. (u) | beent bij | beende bij | bijbeent | bijbeende |
2nd person sing. (gij) | beent bij | beende bij | bijbeent | bijbeende |
3rd person singular | beent bij | beende bij | bijbeent | bijbeende |
plural | benen bij | beenden bij | bijbenen | bijbeenden |
subjunctive sing.1 | bene bij | beende bij | bijbene | bijbeende |
subjunctive plur.1 | benen bij | beenden bij | bijbenen | bijbeenden |
imperative sing. | been bij | |||
imperative plur.1 | beent bij | |||
participles | bijbenend | bijgebeend | ||
1) Archaic. 2) In case of inversion. |