From bocznica + -owy. First attested in 1907.[1][2]
bocznicowy (not comparable, no derived adverb)
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
nominative | bocznicowy | bocznicowa | bocznicowe | bocznicowi | bocznicowe | |
genitive | bocznicowego | bocznicowej | bocznicowego | bocznicowych | ||
dative | bocznicowemu | bocznicowej | bocznicowemu | bocznicowym | ||
accusative | bocznicowego | bocznicowy | bocznicową | bocznicowe | bocznicowych | bocznicowe |
instrumental | bocznicowym | bocznicową | bocznicowym | bocznicowymi | ||
locative | bocznicowym | bocznicowej | bocznicowym | bocznicowych |