brzęczeć

Hello, you have come here looking for the meaning of the word brzęczeć. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word brzęczeć, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say brzęczeć in singular and plural. Everything you need to know about the word brzęczeć you have here. The definition of the word brzęczeć will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofbrzęczeć, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Polish

Alternative forms

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *bręčati.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈbʐɛn.t͡ʂɛt͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɛnt͡ʂɛt͡ɕ
  • Syllabification: brzę‧czeć

Verb

brzęczeć impf

  1. (intransitive, of insect wings) to buzz (to produce a sound by fluttering)
  2. (intransitive, by extension, of machines, etc.) to buzz, to hum (to produce a similar sound)
  3. (intransitive, of glass objects, etc.) to clang (to produce a high pitched as metal might)
  4. (intransitive, of people) to hum, to mutter (to speak in a low monotone)

Conjugation

Conjugation of brzęczeć impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive brzęczeć
present tense 1st brzęczę brzęczymy
2nd brzęczysz brzęczycie
3rd brzęczy brzęczą
impersonal brzęczy się
past tense 1st brzęczałem,
-(e)m brzęczał 		brzęczałam,
-(e)m brzęczała 		brzęczałom,
-(e)m brzęczało 		brzęczeliśmy,
-(e)śmy brzęczeli 		brzęczałyśmy,
-(e)śmy brzęczały
2nd brzęczałeś,
-(e)ś brzęczał 		brzęczałaś,
-(e)ś brzęczała 		brzęczałoś,
-(e)ś brzęczało 		brzęczeliście,
-(e)ście brzęczeli 		brzęczałyście,
-(e)ście brzęczały
3rd brzęczał brzęczała brzęczało brzęczeli brzęczały
impersonal brzęczano
future tense 1st będę brzęczał,
będę brzęczeć 		będę brzęczała,
będę brzęczeć 		będę brzęczało,
będę brzęczeć 		będziemy brzęczeli,
będziemy brzęczeć 		będziemy brzęczały,
będziemy brzęczeć
2nd będziesz brzęczał,
będziesz brzęczeć 		będziesz brzęczała,
będziesz brzęczeć 		będziesz brzęczało,
będziesz brzęczeć 		będziecie brzęczeli,
będziecie brzęczeć 		będziecie brzęczały,
będziecie brzęczeć
3rd będzie brzęczał,
będzie brzęczeć 		będzie brzęczała,
będzie brzęczeć 		będzie brzęczało,
będzie brzęczeć 		będą brzęczeli,
będą brzęczeć 		będą brzęczały,
będą brzęczeć
impersonal będzie brzęczeć się
conditional 1st brzęczałbym,
bym brzęczał 		brzęczałabym,
bym brzęczała 		brzęczałobym,
bym brzęczało 		brzęczelibyśmy,
byśmy brzęczeli 		brzęczałybyśmy,
byśmy brzęczały
2nd brzęczałbyś,
byś brzęczał 		brzęczałabyś,
byś brzęczała 		brzęczałobyś,
byś brzęczało 		brzęczelibyście,
byście brzęczeli 		brzęczałybyście,
byście brzęczały
3rd brzęczałby,
by brzęczał 		brzęczałaby,
by brzęczała 		brzęczałoby,
by brzęczało 		brzęczeliby,
by brzęczeli 		brzęczałyby,
by brzęczały
impersonal brzęczano by
imperative 1st niech brzęczę brzęczmy
2nd brzęcz brzęczcie
3rd niech brzęczy niech brzęczą
active adjectival participle brzęczący brzęcząca brzęczące brzęczący brzęczące
contemporary adverbial participle brzęcząc
verbal noun brzęczenie

Derived terms

nouns

Further reading

  • brzęczeć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • brzęczeć in Polish dictionaries at PWN
Wikious
Boobota
Sagapedia