brzęknąć

Hello, you have come here looking for the meaning of the word brzęknąć. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word brzęknąć, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say brzęknąć in singular and plural. Everything you need to know about the word brzęknąć you have here. The definition of the word brzęknąć will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofbrzęknąć, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Polish

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈbʐɛŋk.nɔɲt͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɛŋknɔɲt͡ɕ
  • Syllabification: brzęk‧nąć

Etymology 1

Inherited from Proto-Slavic *brę̀knǫti.

Verb

brzęknąć impf

  1. (intransitive) to swell (to become larger or rounder in size, typically as a result of an accumulation of fluid)
    Synonyms: nabrzmiewać, pęcznieć, puchnąć
Conjugation
Conjugation of brzęknąć impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive brzęknąć
present tense 1st brzęknę brzękniemy
2nd brzękniesz brzękniecie
3rd brzęknie brzękną
impersonal brzęknie się
past tense 1st brzęknąłem,
-(e)m brzęknął 		brzęknęłam,
-(e)m brzęknęła 		brzęknęłom,
-(e)m brzęknęło 		brzęknęliśmy,
-(e)śmy brzęknęli 		brzęknęłyśmy,
-(e)śmy brzęknęły
2nd brzęknąłeś,
-(e)ś brzęknął 		brzęknęłaś,
-(e)ś brzęknęła 		brzęknęłoś,
-(e)ś brzęknęło 		brzęknęliście,
-(e)ście brzęknęli 		brzęknęłyście,
-(e)ście brzęknęły
3rd brzęknął brzęknęła brzęknęło brzęknęli brzęknęły
impersonal brzęknięto
future tense 1st będę brzęknął,
będę brzęknąć 		będę brzęknęła,
będę brzęknąć 		będę brzęknęło,
będę brzęknąć 		będziemy brzęknęli,
będziemy brzęknąć 		będziemy brzęknęły,
będziemy brzęknąć
2nd będziesz brzęknął,
będziesz brzęknąć 		będziesz brzęknęła,
będziesz brzęknąć 		będziesz brzęknęło,
będziesz brzęknąć 		będziecie brzęknęli,
będziecie brzęknąć 		będziecie brzęknęły,
będziecie brzęknąć
3rd będzie brzęknął,
będzie brzęknąć 		będzie brzęknęła,
będzie brzęknąć 		będzie brzęknęło,
będzie brzęknąć 		będą brzęknęli,
będą brzęknąć 		będą brzęknęły,
będą brzęknąć
impersonal będzie brzęknąć się
conditional 1st brzęknąłbym,
bym brzęknął 		brzęknęłabym,
bym brzęknęła 		brzęknęłobym,
bym brzęknęło 		brzęknęlibyśmy,
byśmy brzęknęli 		brzęknęłybyśmy,
byśmy brzęknęły
2nd brzęknąłbyś,
byś brzęknął 		brzęknęłabyś,
byś brzęknęła 		brzęknęłobyś,
byś brzęknęło 		brzęknęlibyście,
byście brzęknęli 		brzęknęłybyście,
byście brzęknęły
3rd brzęknąłby,
by brzęknął 		brzęknęłaby,
by brzęknęła 		brzęknęłoby,
by brzęknęło 		brzęknęliby,
by brzęknęli 		brzęknęłyby,
by brzęknęły
impersonal brzęknięto by
imperative 1st niech brzęknę brzęknijmy
2nd brzęknij brzęknijcie
3rd niech brzęknie niech brzękną
active adjectival participle brzęknący brzęknąca brzęknące brzęknący brzęknące
contemporary adverbial participle brzęknąc
verbal noun brzęknięcie
Derived terms
verbs

Etymology 2

From brzękać +‎ -nąć.

Alternative forms

Verb

brzęknąć pf (imperfective brzękać or brzęczeć)

  1. (intransitive) to clang, to twang (to produce a metalic sound)
  2. (intransitive) to pluck, to strum (e.g. a guitar)
Conjugation
Conjugation of brzęknąć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive brzęknąć
future tense 1st brzęknę brzękniemy
2nd brzękniesz brzękniecie
3rd brzęknie brzękną
impersonal brzęknie się
past tense 1st brzęknąłem,
-(e)m brzęknął 		brzęknęłam,
-(e)m brzęknęła 		brzęknęłom,
-(e)m brzęknęło 		brzęknęliśmy,
-(e)śmy brzęknęli 		brzęknęłyśmy,
-(e)śmy brzęknęły
2nd brzęknąłeś,
-(e)ś brzęknął 		brzęknęłaś,
-(e)ś brzęknęła 		brzęknęłoś,
-(e)ś brzęknęło 		brzęknęliście,
-(e)ście brzęknęli 		brzęknęłyście,
-(e)ście brzęknęły
3rd brzęknął brzęknęła brzęknęło brzęknęli brzęknęły
impersonal brzęknięto
conditional 1st brzęknąłbym,
bym brzęknął 		brzęknęłabym,
bym brzęknęła 		brzęknęłobym,
bym brzęknęło 		brzęknęlibyśmy,
byśmy brzęknęli 		brzęknęłybyśmy,
byśmy brzęknęły
2nd brzęknąłbyś,
byś brzęknął 		brzęknęłabyś,
byś brzęknęła 		brzęknęłobyś,
byś brzęknęło 		brzęknęlibyście,
byście brzęknęli 		brzęknęłybyście,
byście brzęknęły
3rd brzęknąłby,
by brzęknął 		brzęknęłaby,
by brzęknęła 		brzęknęłoby,
by brzęknęło 		brzęknęliby,
by brzęknęli 		brzęknęłyby,
by brzęknęły
impersonal brzęknięto by
imperative 1st niech brzęknę brzęknijmy
2nd brzęknij brzęknijcie
3rd niech brzęknie niech brzękną
anterior adverbial participle brzęknąwszy
verbal noun brzęknięcie
adjectives
nouns
verbs

Further reading

  • brzęknąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • brzęknąć in Polish dictionaries at PWN
Wikious
Boobota
Sagapedia