bursta

Hello, you have come here looking for the meaning of the word bursta. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word bursta, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say bursta in singular and plural. Everything you need to know about the word bursta you have here. The definition of the word bursta will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofbursta, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Icelandic

Etymology

From Old Norse burst (“bristle”).

Pronunciation

Verb

bursta (weak verb, third-person singular past indicative burstaði, supine burstað)

  1. to brush

Conjugation

bursta – active voice (germynd)
infinitive nafnháttur að bursta
supine sagnbót burstað
present participle
lýsingarháttur nútíðar
 burstandi
indicative
framsöguháttur
 subjunctive
viðtengingarháttur
present
nútíð
 past
þátíð
 present
nútíð
 past
þátíð
singular ég bursta burstaði bursti burstaði
þú burstar burstaðir burstir burstaðir
hann, hún, það burstar burstaði bursti burstaði
plural við burstum burstuðum burstum burstuðum
þið burstið burstuðuð burstið burstuðuð
þeir, þær, þau bursta burstuðu bursti burstuðu
imperative boðháttur
singular þú bursta (þú), burstaðu
plural þið burstið (þið), burstiði1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
burstast – mediopassive voice (miðmynd)
infinitive nafnháttur að burstast
supine sagnbót burstast
present participle
lýsingarháttur nútíðar
 burstandist (rare; see appendix)
indicative
framsöguháttur
 subjunctive
viðtengingarháttur
present
nútíð
 past
þátíð
 present
nútíð
 past
þátíð
singular ég burstast burstaðist burstist burstaðist
þú burstast burstaðist burstist burstaðist
hann, hún, það burstast burstaðist burstist burstaðist
plural við burstumst burstuðumst burstumst burstuðumst
þið burstist burstuðust burstist burstuðust
þeir, þær, þau burstast burstuðust burstist burstuðust
imperative boðháttur
singular þú burstast (þú), burstastu
plural þið burstist (þið), burstisti1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
burstaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn) 		masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall) 		burstaður burstuð burstað burstaðir burstaðar burstuð
accusative
(þolfall) 		burstaðan burstaða burstað burstaða burstaðar burstuð
dative
(þágufall) 		burstuðum burstaðri burstuðu burstuðum burstuðum burstuðum
genitive
(eignarfall) 		burstaðs burstaðrar burstaðs burstaðra burstaðra burstaðra
weak declension
(veik beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn) 		masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall) 		burstaði burstaða burstaða burstuðu burstuðu burstuðu
accusative
(þolfall) 		burstaða burstuðu burstaða burstuðu burstuðu burstuðu
dative
(þágufall) 		burstaða burstuðu burstaða burstuðu burstuðu burstuðu
genitive
(eignarfall) 		burstaða burstuðu burstaða burstuðu burstuðu burstuðu
Wikious
Boobota
Sagapedia