From Proto-Turkic *tāy-, *dāy- (“uncle”). Cognate with Old Turkic (tay, tagay).
Cyrillic | дајы | |
---|---|---|
Abjad | دایی |
dayı (definite accusative dayını, plural dayılar)
Declension of dayı | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
singular | plural | |||||||
nominative | dayı |
dayılar | ||||||
definite accusative | dayını |
dayıları | ||||||
dative | dayıya |
dayılara | ||||||
locative | dayıda |
dayılarda | ||||||
ablative | dayıdan |
dayılardan | ||||||
definite genitive | dayının |
dayıların |
dayı
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | dayı | dayılar |
genitive | dayınıñ | dayılarnıñ |
dative | dayığa | dayılarğa |
accusative | dayını | dayılarnı |
locative | dayıda | dayılarda |
ablative | dayıdan | dayılardan |
Inherited from Ottoman Turkish دایی (dayı, “maternal uncle”), from Proto-Turkic *tāy, *dāj- (“uncle”).
dayı (definite accusative dayıyı, plural dayılar)
Inflection | ||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | dayı | |||||||||||||||||||||||||
Definite accusative | dayıyı | |||||||||||||||||||||||||
Singular | Plural | |||||||||||||||||||||||||
Nominative | dayı | dayılar | ||||||||||||||||||||||||
Definite accusative | dayıyı | dayıları | ||||||||||||||||||||||||
Dative | dayıya | dayılara | ||||||||||||||||||||||||
Locative | dayıda | dayılarda | ||||||||||||||||||||||||
Ablative | dayıdan | dayılardan | ||||||||||||||||||||||||
Genitive | dayının | dayıların | ||||||||||||||||||||||||
|
From Proto-Turkic *daja-gu.
dayı