Borrowed from French dérangement. By surface analysis, deranja + -ment.
deranjament n (plural deranjamente)
singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | ||
nominative-accusative | deranjament | deranjamentul | deranjamente | deranjamentele | |
genitive-dative | deranjament | deranjamentului | deranjamente | deranjamentelor | |
vocative | deranjamentule | deranjamentelor |