derogeren

Hello, you have come here looking for the meaning of the word derogeren. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word derogeren, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say derogeren in singular and plural. Everything you need to know about the word derogeren you have here. The definition of the word derogeren will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofderogeren, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Dutch

Etymology

Borrowed from French déroger or Middle French déroger.

Pronunciation

  • IPA(key): /deːroːˈɣeːrə(n)/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: de‧ro‧ge‧ren
  • Rhymes: -eːrən

Verb

derogeren

  1. (transitive) to repeal, to annul (a law or a tradition)
    • 1610, Willem Baudartius, Morghen-wecker der vrye Nederlantsche Provintien, publ. by Crijn Vermeulen de Jonge, fol. F1v.
      Dese Pacificatie is vanden Coninck aenghenomen ende geconfirmeert, na dat hy van de Bisschoppen, Abten, ende andere Geestelicke Persoonen, oock van de Doctoren der Universiteyt van Loven gheadviseert was, dat het het voorseyde Tractaet niet en hielt, dat de Roomsche Catholijcke Religie na-deelich was, maer dat het ter contrarie streckende was tot vorderinghe vande selfde: ende na dat de Raden van State hadden verclaert, dat het niet en was derogerende de authoriteyt, Hoocheyt, ende behoorlicke gehoorsaemheyt van den Coninck. Dese pacificatie is binnen Gent van het Stad-huys den 8. Novem. 1576. by beyde partien ghesloten ende gheteeckent, ende wiert ghenoemt Een eeuwige vaste Vrede:
      (please add an English translation of this quotation)

Conjugation

Conjugation of derogeren (weak)
infinitive derogeren
past singular derogeerde
past participle gederogeerd
infinitive derogeren
gerund derogeren n
present tense past tense
1st person singular derogeer derogeerde
2nd person sing. (jij) derogeert, derogeer2 derogeerde
2nd person sing. (u) derogeert derogeerde
2nd person sing. (gij) derogeert derogeerde
3rd person singular derogeert derogeerde
plural derogeren derogeerden
subjunctive sing.1 derogere derogeerde
subjunctive plur.1 derogeren derogeerden
imperative sing. derogeer
imperative plur.1 derogeert
participles derogerend gederogeerd
1) Archaic. 2) In case of inversion.