From diş (“tooth”) + et (“meat”).
diş eti (definite accusative diş etini, plural diş etleri)
Inflection | ||
---|---|---|
Nominative | diş eti | |
Definite accusative | diş etini | |
Singular | Plural | |
Nominative | diş eti | diş etleri |
Definite accusative | diş etini | diş etlerini |
Dative | diş etine | diş etlerine |
Locative | diş etinde | diş etlerinde |
Ablative | diş etinden | diş etlerinden |
Genitive | diş etinin | diş etlerinin |