dodzwonić

Polish

From do- +‎ dzwonić.

dodzwonić pf

(reflexive with się) to get through to, to reach (especially by telephone)
Niełatwo się do ciebie dodzwonić. ― It's not easy to get through to you.

Conjugation of dodzwonić pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		dodzwonić
future tense	1^st	dodzwonię			dodzwonimy
	2^nd	dodzwonisz			dodzwonicie
	3^rd	dodzwoni			dodzwonią
	impersonal	dodzwoni się
past tense	1^st	dodzwoniłem, -(e)m dodzwonił	dodzwoniłam, -(e)m dodzwoniła	dodzwoniłom, -(e)m dodzwoniło	dodzwoniliśmy, -(e)śmy dodzwonili	dodzwoniłyśmy, -(e)śmy dodzwoniły
	2^nd	dodzwoniłeś, -(e)ś dodzwonił	dodzwoniłaś, -(e)ś dodzwoniła	dodzwoniłoś, -(e)ś dodzwoniło	dodzwoniliście, -(e)ście dodzwonili	dodzwoniłyście, -(e)ście dodzwoniły
	3^rd	dodzwonił	dodzwoniła	dodzwoniło	dodzwonili	dodzwoniły
	impersonal	dodzwoniono
conditional	1^st	dodzwoniłbym, bym dodzwonił	dodzwoniłabym, bym dodzwoniła	dodzwoniłobym, bym dodzwoniło	dodzwonilibyśmy, byśmy dodzwonili	dodzwoniłybyśmy, byśmy dodzwoniły
	2^nd	dodzwoniłbyś, byś dodzwonił	dodzwoniłabyś, byś dodzwoniła	dodzwoniłobyś, byś dodzwoniło	dodzwonilibyście, byście dodzwonili	dodzwoniłybyście, byście dodzwoniły
	3^rd	dodzwoniłby, by dodzwonił	dodzwoniłaby, by dodzwoniła	dodzwoniłoby, by dodzwoniło	dodzwoniliby, by dodzwonili	dodzwoniłyby, by dodzwoniły
	impersonal	dodzwoniono by
imperative	1^st	niech dodzwonię			dodzwońmy
	2^nd	dodzwoń			dodzwońcie
	3^rd	niech dodzwoni			niech dodzwonią
passive adjectival participle		dodzwoniony	dodzwoniona	dodzwonione	dodzwonieni	dodzwonione
anterior adverbial participle		dodzwoniwszy
verbal noun		dodzwonienie