From Venetan durar, from Latin dūrāre (“to harden; to last, endure”). Doublet of dauran.
duraaran (third-person singular present indicative duraart, past participle gaduraart, auxiliary haban)
infinitive | duraaran | ||||
---|---|---|---|---|---|
present participle | duraaranten | ||||
past participle | gaduraart | ||||
auxiliary | haban | ||||
indicative | subjunctive | ||||
present | ich duraare | bar duraaran | i | ich duraare | bar duraaran |
du duraarst | iart duraart | du duraarst | iart duraart | ||
ear duraart | ze duraarnt | ear duraare | ze duraaran | ||
preterite (composed) |
ich han gaduraart | bar haban gaduraart | ii | ich duraarte | bar duraartan |
du hast gaduraart | iart habet gaduraart | du duraartest | iart duraartet | ||
ear hat gaduraart | ze habent gaduraart | ear duraarte | ze duraartan | ||
imperative | — | duraarbar | |||
duraar (du) | duraart (iart) | ||||
duraare (ear) | duraaran (ze) |