From German Dur (“major”), from Latin durus (“hard”).
duuri
The system of naming the keys differs between English and Finnish in the ends of the scale. See entries for individual keys.
| Inflection of duuri (Kotus type 5/risti, no gradation) | |||
|---|---|---|---|
| nominative | duuri | duurit | |
| genitive | duurin | duurien | |
| partitive | duuria | duureja | |
| illative | duuriin | duureihin | |
| singular | plural | ||
| nominative | duuri | duurit | |
| accusative | nom. | duuri | duurit |
| gen. | duurin | ||
| genitive | duurin | duurien | |
| partitive | duuria | duureja | |
| inessive | duurissa | duureissa | |
| elative | duurista | duureista | |
| illative | duuriin | duureihin | |
| adessive | duurilla | duureilla | |
| ablative | duurilta | duureilta | |
| allative | duurille | duureille | |
| essive | duurina | duureina | |
| translative | duuriksi | duureiksi | |
| abessive | duuritta | duureitta | |
| instructive | — | duurein | |
| comitative | See the possessive forms below. | ||