düşman

Hello, you have come here looking for the meaning of the word düşman. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word düşman, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say düşman in singular and plural. Everything you need to know about the word düşman you have here. The definition of the word düşman will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofdüşman, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.
See also: duşman, dušman, and dușman

Azerbaijani

Other scripts
Cyrillic дүшман
Abjad دوشمان

Pronunciation

  • IPA(key):
  • Audio (Baku):(file)
  • Hyphenation: düş‧man

Noun

düşman (definite accusative düşmanı, plural düşmanlar)

  1. Dated form of düşmən (“enemy”).
    • (Can we date this quote?), “Bu gün ayın üçüdür”‎performed by Rəşid Behbudov:
      Kor olsun düşmanımız, yar, kor olsun düşmanımız.
      May our enemy become blind, my love, may our enemy become blind.

Declension

    Declension of düşman
singular plural
nominative düşman
 düşmanlar
definite accusative düşmanı
 düşmanları
dative düşmana
 düşmanlara
locative düşmanda
 düşmanlarda
ablative düşmandan
 düşmanlardan
definite genitive düşmanın
 düşmanların
    Possessive forms of düşman
nominative
singular plural
mənim (“my”) düşmanım düşmanlarım
sənin (“your”) düşmanın düşmanların
onun (“his/her/its”) düşmanı düşmanları
bizim (“our”) düşmanımız düşmanlarımız
sizin (“your”) düşmanınız düşmanlarınız
onların (“their”) düşmanı or düşmanları düşmanları
accusative
singular plural
mənim (“my”) düşmanımı düşmanlarımı
sənin (“your”) düşmanını düşmanlarını
onun (“his/her/its”) düşmanını düşmanlarını
bizim (“our”) düşmanımızı düşmanlarımızı
sizin (“your”) düşmanınızı düşmanlarınızı
onların (“their”) düşmanını or düşmanlarını düşmanlarını
dative
singular plural
mənim (“my”) düşmanıma düşmanlarıma
sənin (“your”) düşmanına düşmanlarına
onun (“his/her/its”) düşmanına düşmanlarına
bizim (“our”) düşmanımıza düşmanlarımıza
sizin (“your”) düşmanınıza düşmanlarınıza
onların (“their”) düşmanına or düşmanlarına düşmanlarına
locative
singular plural
mənim (“my”) düşmanımda düşmanlarımda
sənin (“your”) düşmanında düşmanlarında
onun (“his/her/its”) düşmanında düşmanlarında
bizim (“our”) düşmanımızda düşmanlarımızda
sizin (“your”) düşmanınızda düşmanlarınızda
onların (“their”) düşmanında or düşmanlarında düşmanlarında
ablative
singular plural
mənim (“my”) düşmanımdan düşmanlarımdan
sənin (“your”) düşmanından düşmanlarından
onun (“his/her/its”) düşmanından düşmanlarından
bizim (“our”) düşmanımızdan düşmanlarımızdan
sizin (“your”) düşmanınızdan düşmanlarınızdan
onların (“their”) düşmanından or düşmanlarından düşmanlarından
genitive
singular plural
mənim (“my”) düşmanımın düşmanlarımın
sənin (“your”) düşmanının düşmanlarının
onun (“his/her/its”) düşmanının düşmanlarının
bizim (“our”) düşmanımızın düşmanlarımızın
sizin (“your”) düşmanınızın düşmanlarınızın
onların (“their”) düşmanının or düşmanlarının düşmanlarının

Turkish

Etymology

Inherited from Ottoman Turkish دشمن (düşman, düşmen), from Persian دشمن (došman).

Pronunciation

Adjective

düşman

  1. enemy

Declension

predicative forms of düşman
present tense
positive,
declarative 		positive,
interrogative 		negative,
declarative 		negative,
interrogative
ben (I am) düşmanım düşman mıyım? düşman değilim düşman değil miyim?
sen (you are) düşmansın düşman mısın? düşman değilsin düşman değil misin?
o (he/she/it is) düşman / düşmandır düşman mı? düşman değil düşman değil mi?
biz (we are) düşmanız düşman mıyız? düşman değiliz düşman değil miyiz?
siz (you are) düşmansınız düşman mısınız? düşman değilsiniz düşman değil misiniz?
onlar (they are) düşman(lar) düşman(lar) mı? düşman değil(ler) düşman değiller mi?
past tense
positive,
declarative 		positive,
interrogative 		negative,
declarative 		negative,
interrogative
ben (I was) düşmandım düşman mıydım? düşman değildim düşman değil miydim?
sen (you were) düşmandın düşman mıydın? düşman değildin düşman değil miydin?
o (he/she/it was) düşmandı düşman mıydı? düşman değildi düşman değil miydi?
biz (we were) düşmandık düşman mıydık? düşman değildik düşman değil miydik?
siz (you were) düşmandınız düşman mıydınız? düşman değildiniz düşman değil miydiniz?
onlar (they were) düşmandılar düşman mıydılar? düşman değildi(ler) / değillerdi düşman değil miydiler?
indirect past
positive,
declarative 		positive,
interrogative 		negative,
declarative 		negative,
interrogative
ben (I was) düşmanmışım düşman mıymışım? düşman değilmişim düşman değil miymişim?
sen (you were) düşmanmışsın düşman mıymışsın? düşman değilmişsin düşman değil miymişsin?
o (he/she/it was) düşmanmış düşman mıymış? düşman değilmiş düşman değil miymiş?
biz (we were) düşmanmışız düşman mıymışız? düşman değilmişiz düşman değil miymişiz?
siz (you were) düşmanmışsınız düşman mıymışsınız? düşman değilmişsiniz düşman değil miymişsiniz?
onlar (they were) düşmanmışlar düşman mıymışlar? düşman değilmiş(ler) / değillermiş düşman değil miymişler?
conditional
positive,
declarative 		positive,
interrogative 		negative,
declarative 		negative,
interrogative
ben (if I) düşmansam düşman mıysam? düşman değilsem düşman değil miysem?
sen (if you) düşmansan düşman mıysan? düşman değilsen düşman değil miysen?
o (if he/she/it) düşmansa düşman mıysa? düşman değilse düşman değil miyse?
biz (if we) düşmansak düşman mıysak? düşman değilsek düşman değil miysek?
siz (if you) düşmansanız düşman mıysanız? düşman değilseniz düşman değil miyseniz?
onlar (if they) düşmansalar düşman mıysalar? düşman değilseler / değillerse düşman değil miyseler?

Noun

düşman (definite accusative düşmanı, plural düşmanlar)

  1. enemy
  2. (military) enemy

Declension

Inflection
Nominative düşman
Definite accusative düşmanı
Singular Plural
Nominative düşman düşmanlar
Definite accusative düşmanı düşmanları
Dative düşmana düşmanlara
Locative düşmanda düşmanlarda
Ablative düşmandan düşmanlardan
Genitive düşmanın düşmanların
Possessive forms
Nominative
Singular Plural
1st singular düşmanım düşmanlarım
2nd singular düşmanın düşmanların
3rd singular düşmanı düşmanları
1st plural düşmanımız düşmanlarımız
2nd plural düşmanınız düşmanlarınız
3rd plural düşmanları düşmanları
Definite accusative
Singular Plural
1st singular düşmanımı düşmanlarımı
2nd singular düşmanını düşmanlarını
3rd singular düşmanını düşmanlarını
1st plural düşmanımızı düşmanlarımızı
2nd plural düşmanınızı düşmanlarınızı
3rd plural düşmanlarını düşmanlarını
Dative
Singular Plural
1st singular düşmanıma düşmanlarıma
2nd singular düşmanına düşmanlarına
3rd singular düşmanına düşmanlarına
1st plural düşmanımıza düşmanlarımıza
2nd plural düşmanınıza düşmanlarınıza
3rd plural düşmanlarına düşmanlarına
Locative
Singular Plural
1st singular düşmanımda düşmanlarımda
2nd singular düşmanında düşmanlarında
3rd singular düşmanında düşmanlarında
1st plural düşmanımızda düşmanlarımızda
2nd plural düşmanınızda düşmanlarınızda
3rd plural düşmanlarında düşmanlarında
Ablative
Singular Plural
1st singular düşmanımdan düşmanlarımdan
2nd singular düşmanından düşmanlarından
3rd singular düşmanından düşmanlarından
1st plural düşmanımızdan düşmanlarımızdan
2nd plural düşmanınızdan düşmanlarınızdan
3rd plural düşmanlarından düşmanlarından
Genitive
Singular Plural
1st singular düşmanımın düşmanlarımın
2nd singular düşmanının düşmanlarının
3rd singular düşmanının düşmanlarının
1st plural düşmanımızın düşmanlarımızın
2nd plural düşmanınızın düşmanlarınızın
3rd plural düşmanlarının düşmanlarının
Predicative forms
Singular Plural
1st singular düşmanım düşmanlarım
2nd singular düşmansın düşmanlarsın
3rd singular düşman
düşmandır 		düşmanlar
düşmanlardır
1st plural düşmanız düşmanlarız
2nd plural düşmansınız düşmanlarsınız
3rd plural düşmanlar düşmanlardır

Synonyms

Antonyms

Derived terms

Further reading

Wikious
Boobota
Sagapedia