dýfa

Hello, you have come here looking for the meaning of the word dýfa. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word dýfa, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say dýfa in singular and plural. Everything you need to know about the word dýfa you have here. The definition of the word dýfa will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofdýfa, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Icelandic

Etymology

From Old Norse dýfa (“push down, dip”), from Proto-Germanic *dūbijaną. Compare Old English dȳfan (English dive).

Pronunciation

Verb

dýfa (weak verb, third-person singular past indicative dýfði, supine dýft)

  1. to dip (into a liquid)
  2. (dative reflexive) to dive

Conjugation

dýfa – active voice (germynd)
infinitive nafnháttur að dýfa
supine sagnbót dýft
present participle
lýsingarháttur nútíðar
 dýfandi
indicative
framsöguháttur
 subjunctive
viðtengingarháttur
present
nútíð
 past
þátíð
 present
nútíð
 past
þátíð
singular ég dýfi dýfði dýfi dýfði
þú dýfir dýfðir dýfir dýfðir
hann, hún, það dýfir dýfði dýfi dýfði
plural við dýfum dýfðum dýfum dýfðum
þið dýfið dýfðuð dýfið dýfðuð
þeir, þær, þau dýfa dýfðu dýfi dýfðu
imperative boðháttur
singular þú dýf (þú), dýfðu
plural þið dýfið (þið), dýfiði1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
dýfast – mediopassive voice (miðmynd)
infinitive nafnháttur að dýfast
supine sagnbót dýfst
present participle
lýsingarháttur nútíðar
 dýfandist (rare; see appendix)
indicative
framsöguháttur
 subjunctive
viðtengingarháttur
present
nútíð
 past
þátíð
 present
nútíð
 past
þátíð
singular ég dýfist dýfðist dýfist dýfðist
þú dýfist dýfðist dýfist dýfðist
hann, hún, það dýfist dýfðist dýfist dýfðist
plural við dýfumst dýfðumst dýfumst dýfðumst
þið dýfist dýfðust dýfist dýfðust
þeir, þær, þau dýfast dýfðust dýfist dýfðust
imperative boðháttur
singular þú dýfst (þú), dýfstu
plural þið dýfist (þið), dýfisti1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
dýfður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn) 		masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall) 		dýfður dýfð dýft dýfðir dýfðar dýfð
accusative
(þolfall) 		dýfðan dýfða dýft dýfða dýfðar dýfð
dative
(þágufall) 		dýfðum dýfðri dýfðu dýfðum dýfðum dýfðum
genitive
(eignarfall) 		dýfðs dýfðrar dýfðs dýfðra dýfðra dýfðra
weak declension
(veik beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn) 		masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall) 		dýfði dýfða dýfða dýfðu dýfðu dýfðu
accusative
(þolfall) 		dýfða dýfðu dýfða dýfðu dýfðu dýfðu
dative
(þágufall) 		dýfða dýfðu dýfða dýfðu dýfðu dýfðu
genitive
(eignarfall) 		dýfða dýfðu dýfða dýfðu dýfðu dýfðu
Wikious
Boobota
Sagapedia