Borrowed from French effectif, from Middle French effectif, from Latin effectīvus.[1]
effectief (comparative effectiever, superlative effectiefst)
Declension of effectief | ||||
---|---|---|---|---|
uninflected | effectief | |||
inflected | effectieve | |||
comparative | effectiever | |||
positive | comparative | superlative | ||
predicative/adverbial | effectief | effectiever | het effectiefst het effectiefste | |
indefinite | m./f. sing. | effectieve | effectievere | effectiefste |
n. sing. | effectief | effectiever | effectiefste | |
plural | effectieve | effectievere | effectiefste | |
definite | effectieve | effectievere | effectiefste | |
partitive | effectiefs | effectievers | — |
effectief (comparative effectiever, superlative effectiefst)