enyéim
Inflection (stem in -e-, front unrounded harmony) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | — | enyéim |
accusative | — | enyéimet |
dative | — | enyéimnek |
instrumental | — | enyéimmel |
causal-final | — | enyéimért |
translative | — | enyéimmé |
terminative | — | enyéimig |
essive-formal | — | enyéimként |
essive-modal | — | — |
inessive | — | enyéimben |
superessive | — | enyéimen |
adessive | — | enyéimnél |
illative | — | enyéimbe |
sublative | — | enyéimre |
allative | — | enyéimhez |
elative | — | enyéimből |
delative | — | enyéimről |
ablative | — | enyéimtől |
non-attributive possessive - singular |
— | enyéimé |
non-attributive possessive - plural |
— | enyéiméi |