From ganga (“hike”) + ferð (“trip, journey”).
gönguferð f (genitive singular gönguferðar, nominative plural gönguferðir)
f-s2 | singular | plural | ||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | gönguferð | gönguferðin | gönguferðir | gönguferðirnar |
accusative | gönguferð | gönguferðina | gönguferðir | gönguferðirnar |
dative | gönguferð | gönguferðinni | gönguferðum | gönguferðunum |
genitive | gönguferðar | gönguferðarinnar | gönguferða | gönguferðanna |