From Old Norse gjóta, from Proto-Germanic *geutaną. Cognate with Swedish gjuta, Norwegian Bokmål and Nynorsk gyte, Danish gyde, Old English ġēotan, Dutch gieten.
gjóta (strong verb, third-person singular past indicative gaut, third-person plural past indicative gutu, supine gotið)
infinitive (nafnháttur) |
að gjóta | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
gotið | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
gjótandi | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég gýt | við gjótum | present (nútíð) |
ég gjóti | við gjótum |
þú gýtur | þið gjótið | þú gjótir | þið gjótið | ||
hann, hún, það gýtur | þeir, þær, þau gjóta | hann, hún, það gjóti | þeir, þær, þau gjóti | ||
past (þátíð) |
ég gaut | við gutum | past (þátíð) |
ég gyti | við gytum |
þú gaust | þið gutuð | þú gytir | þið gytuð | ||
hann, hún, það gaut | þeir, þær, þau gutu | hann, hún, það gyti | þeir, þær, þau gytu | ||
imperative (boðháttur) |
gjót (þú) | gjótið (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
gjóttu | gjótiði * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) |
gotinn | gotin | gotið | gotnir | gotnar | gotin | |
accusative (þolfall) |
gotinn | gotna | gotið | gotna | gotnar | gotin | |
dative (þágufall) |
gotnum | gotinni | gotnu | gotnum | gotnum | gotnum | |
genitive (eignarfall) |
gotins | gotinnar | gotins | gotinna | gotinna | gotinna | |
weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) |
gotni | gotna | gotna | gotnu | gotnu | gotnu | |
accusative (þolfall) |
gotna | gotnu | gotna | gotnu | gotnu | gotnu | |
dative (þágufall) |
gotna | gotnu | gotna | gotnu | gotnu | gotnu | |
genitive (eignarfall) |
gotna | gotnu | gotna | gotnu | gotnu | gotnu |
gjóta f (genitive singular gjótu, nominative plural gjótur)
Inherited from Proto-Germanic *geutaną, from Proto-Indo-European *ǵʰewd- (“to pour”).
gjóta (singular past indicative gaut, plural past indicative gutu, past participle gotinn)
infinitive | gjóta | |
---|---|---|
present participle | gjótandi | |
past participle | gotinn | |
indicative | present | past |
1st-person singular | gýt | gaus |
2nd-person singular | gýtr | gauzt |
3rd-person singular | gýtr | gaus |
1st-person plural | gjótum | gutum |
2nd-person plural | gjótið | gutuð |
3rd-person plural | gjóta | gutu |
subjunctive | present | past |
1st-person singular | gjóta | gyta |
2nd-person singular | gjótir | gytir |
3rd-person singular | gjóti | gyti |
1st-person plural | gjótim | gytim |
2nd-person plural | gjótið | gytið |
3rd-person plural | gjóti | gyti |
imperative | present | |
2nd-person singular | gjót | |
1st-person plural | gjótum | |
2nd-person plural | gjótið |
infinitive | gjótask | |
---|---|---|
present participle | gjótandisk | |
past participle | gotizk | |
indicative | present | past |
1st-person singular | gjótumk | gutumk |
2nd-person singular | gýzk | gauzk |
3rd-person singular | gýzk | gauzk |
1st-person plural | gjótumsk | gutumsk |
2nd-person plural | gjótizk | gutuzk |
3rd-person plural | gjótask | gutusk |
subjunctive | present | past |
1st-person singular | gjótumk | gytumk |
2nd-person singular | gjótisk | gytisk |
3rd-person singular | gjótisk | gytisk |
1st-person plural | gjótimsk | gytimsk |
2nd-person plural | gjótizk | gytizk |
3rd-person plural | gjótisk | gytisk |
imperative | present | |
2nd-person singular | gýzk | |
1st-person plural | gjótumsk | |
2nd-person plural | gjótizk |