From Old Norse grýta. Related to grjót (“stones, rubble”).
grýta (weak verb, third-person singular past indicative grýtti, supine grýtt)
| infinitive (nafnháttur) |
að grýta | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
grýtt | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
grýtandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég grýti | við grýtum | present (nútíð) |
ég grýti | við grýtum |
| þú grýtir | þið grýtið | þú grýtir | þið grýtið | ||
| hann, hún, það grýtir | þeir, þær, þau grýta | hann, hún, það grýti | þeir, þær, þau grýti | ||
| past (þátíð) |
ég grýtti | við grýttum | past (þátíð) |
ég grýtti | við grýttum |
| þú grýttir | þið grýttuð | þú grýttir | þið grýttuð | ||
| hann, hún, það grýtti | þeir, þær, þau grýttu | hann, hún, það grýtti | þeir, þær, þau grýttu | ||
| imperative (boðháttur) |
grýt (þú) | grýtið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| grýttu | grýtiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
| infinitive (nafnháttur) |
að grýtast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
grýst | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
grýtandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég grýtist | við grýtumst | present (nútíð) |
ég grýtist | við grýtumst |
| þú grýtist | þið grýtist | þú grýtist | þið grýtist | ||
| hann, hún, það grýtist | þeir, þær, þau grýtast | hann, hún, það grýtist | þeir, þær, þau grýtist | ||
| past (þátíð) |
ég grýttist | við grýttumst | past (þátíð) |
ég grýttist | við grýttumst |
| þú grýttist | þið grýttust | þú grýttist | þið grýttust | ||
| hann, hún, það grýttist | þeir, þær, þau grýttust | hann, hún, það grýttist | þeir, þær, þau grýttust | ||
| imperative (boðháttur) |
grýst (þú) | grýtist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| grýstu | grýtisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
grýttur | grýtt | grýtt | grýttir | grýttar | grýtt | |
| accusative (þolfall) |
grýttan | grýtta | grýtt | grýtta | grýttar | grýtt | |
| dative (þágufall) |
grýttum | grýttri | grýttu | grýttum | grýttum | grýttum | |
| genitive (eignarfall) |
grýtts | grýttrar | grýtts | grýttra | grýttra | grýttra | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
grýtti | grýtta | grýtta | grýttu | grýttu | grýttu | |
| accusative (þolfall) |
grýtta | grýttu | grýtta | grýttu | grýttu | grýttu | |
| dative (þágufall) |
grýtta | grýttu | grýtta | grýttu | grýttu | grýttu | |
| genitive (eignarfall) |
grýtta | grýttu | grýtta | grýttu | grýttu | grýttu | |
grýta f (genitive singular grýtu, nominative plural grýtur)