From gracilis (“slender, thin”) + -entus (“full of, abounding in”).
gracilentus (feminine gracilenta, neuter gracilentum, comparative gracilentior, superlative gracilentissimus); first/second-declension adjective
First/second-declension adjective.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | gracilentus | gracilenta | gracilentum | gracilentī | gracilentae | gracilenta | |
genitive | gracilentī | gracilentae | gracilentī | gracilentōrum | gracilentārum | gracilentōrum | |
dative | gracilentō | gracilentae | gracilentō | gracilentīs | |||
accusative | gracilentum | gracilentam | gracilentum | gracilentōs | gracilentās | gracilenta | |
ablative | gracilentō | gracilentā | gracilentō | gracilentīs | |||
vocative | gracilente | gracilenta | gracilentum | gracilentī | gracilentae | gracilenta |