grilla
grilla
From grillo.
grilla f (plural grillas)
grilla
Borrowed from French grille or English grill.
grilla f (plural grillas)
Likely a variant of skrilla. First attested in 1910.
grilla c
nominative | genitive | ||
---|---|---|---|
singular | indefinite | grilla | grillas |
definite | grillan | grillans | |
plural | indefinite | grillor | grillors |
definite | grillorna | grillornas |
From grill + -a. First attested in 1941.
grilla (present grillar, preterite grillade, supine grillat, imperative grilla)
active | passive | |||
---|---|---|---|---|
infinitive | grilla | grillas | ||
supine | grillat | grillats | ||
imperative | grilla | — | ||
imper. plural1 | grillen | — | ||
present | past | present | past | |
indicative | grillar | grillade | grillas | grillades |
ind. plural1 | grilla | grillade | grillas | grillades |
subjunctive2 | grille | grillade | grilles | grillades |
present participle | grillande | |||
past participle | grillad |
1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs.