From hürriyet (“emancipated”) + -çi + -lik.
hürriyetçilik (definite accusative hürriyetçiliği, plural hürriyetçilikler)
Inflection | ||
---|---|---|
Nominative | hürriyetçilik | |
Definite accusative | hürriyetçiliği | |
Singular | Plural | |
Nominative | hürriyetçilik | hürriyetçilikler |
Definite accusative | hürriyetçiliği | hürriyetçilikleri |
Dative | hürriyetçiliğe | hürriyetçiliklere |
Locative | hürriyetçilikte | hürriyetçiliklerde |
Ablative | hürriyetçilikten | hürriyetçiliklerden |
Genitive | hürriyetçiliğin | hürriyetçiliklerin |