hafna

Hello, you have come here looking for the meaning of the word hafna. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word hafna, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say hafna in singular and plural. Everything you need to know about the word hafna you have here. The definition of the word hafna will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofhafna, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.
See also: ħafna

Icelandic

Etymology

From Old Norse hafna.

Pronunciation

Verb

hafna (weak verb, third-person singular past indicative hafnaði, supine hafnað)

  1. to reject

Conjugation

hafna — active voice (germynd)
infinitive
(nafnháttur) 		að hafna
supine
(sagnbót) 		hafnað
present participle
(lýsingarháttur nútíðar) 		hafnandi
indicative
(framsöguháttur) 		subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð) 		ég hafna við höfnum present
(nútíð) 		ég hafni við höfnum
þú hafnar þið hafnið þú hafnir þið hafnið
hann, hún, það hafnar þeir, þær, þau hafna hann, hún, það hafni þeir, þær, þau hafni
past
(þátíð) 		ég hafnaði við höfnuðum past
(þátíð) 		ég hafnaði við höfnuðum
þú hafnaðir þið höfnuðuð þú hafnaðir þið höfnuðuð
hann, hún, það hafnaði þeir, þær, þau höfnuðu hann, hún, það hafnaði þeir, þær, þau höfnuðu
imperative
(boðháttur) 		hafna (þú) hafnið (þið)
Forms with appended personal pronoun
hafnaðu hafniði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

Derived terms

Verb

hafna (weak verb, third-person singular past indicative hafnaði, supine hafnað)

  1. (reflexive) to dock
  2. (reflexive) to establish oneself
  3. (intransitive) to end up, wind up (somewhere)

Conjugation

hafna — active voice (germynd)
infinitive
(nafnháttur) 		að hafna
supine
(sagnbót) 		hafnað
present participle
(lýsingarháttur nútíðar) 		hafnandi
indicative
(framsöguháttur) 		subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð) 		ég hafna við höfnum present
(nútíð) 		ég hafni við höfnum
þú hafnar þið hafnið þú hafnir þið hafnið
hann, hún, það hafnar þeir, þær, þau hafna hann, hún, það hafni þeir, þær, þau hafni
past
(þátíð) 		ég hafnaði við höfnuðum past
(þátíð) 		ég hafnaði við höfnuðum
þú hafnaðir þið höfnuðuð þú hafnaðir þið höfnuðuð
hann, hún, það hafnaði þeir, þær, þau höfnuðu hann, hún, það hafnaði þeir, þær, þau höfnuðu
imperative
(boðháttur) 		hafna (þú) hafnið (þið)
Forms with appended personal pronoun
hafnaðu hafniði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

Old Norse

Etymology

From Proto-Germanic *hafnōną, related to *habjaną (“to lift, heave”).[1]

Verb

hafna

  1. to reject, forsake
    • c. 1220, Snorri Sturluson, Heimskringla: the Saw of Hákon the Good
      at allir menn skyldu kristnask láta ok trúa á einn guð, Krist Máríu son, en hafna blótum ǫllum ok heiðnum goðum.
      that all men had to let themselves be christened and believe in one god, Christ son of Mary—but forsake all sacrifices and heathen gods.

Conjugation

Conjugation of hafna — active (weak class 2)
infinitive hafna
present participle hafnandi
past participle hafnaðr
indicative present past
1st-person singular hafna hafnaða
2nd-person singular hafnar hafnaðir
3rd-person singular hafnar hafnaði
1st-person plural hǫfnum hǫfnuðum
2nd-person plural hafnið hǫfnuðuð
3rd-person plural hafna hǫfnuðu
subjunctive present past
1st-person singular hafna hafnaða
2nd-person singular hafnir hafnaðir
3rd-person singular hafni hafnaði
1st-person plural hafnim hafnaðim
2nd-person plural hafnið hafnaðið
3rd-person plural hafni hafnaði
imperative present
2nd-person singular hafna
1st-person plural hǫfnum
2nd-person plural hafnið
Conjugation of hafna — mediopassive (weak class 2)
infinitive hafnask
present participle hafnandisk
past participle hafnazk
indicative present past
1st-person singular hǫfnumk hǫfnuðumk
2nd-person singular hafnask hafnaðisk
3rd-person singular hafnask hafnaðisk
1st-person plural hǫfnumsk hǫfnuðumsk
2nd-person plural hafnizk hǫfnuðuzk
3rd-person plural hafnask hǫfnuðusk
subjunctive present past
1st-person singular hǫfnumk hǫfnuðumk
2nd-person singular hafnisk hafnaðisk
3rd-person singular hafnisk hafnaðisk
1st-person plural hafnimsk hafnaðimsk
2nd-person plural hafnizk hafnaðizk
3rd-person plural hafnisk hafnaðisk
imperative present
2nd-person singular hafnask
1st-person plural hǫfnumsk
2nd-person plural hafnizk

References

  1. ^ Vladimir Orel (2003) “*xafnōjanan”, in A Handbook of Germanic Etymology‎, Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 149
Wikious
Boobota
Sagapedia