Borrowed from English halogen and German Halogen.
halogén (not comparable)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | halogén | halogének |
accusative | halogént | halogéneket |
dative | halogénnek | halogéneknek |
instrumental | halogénnel | halogénekkel |
causal-final | halogénért | halogénekért |
translative | halogénné | halogénekké |
terminative | halogénig | halogénekig |
essive-formal | halogénként | halogénekként |
essive-modal | — | — |
inessive | halogénben | halogénekben |
superessive | halogénen | halogéneken |
adessive | halogénnél | halogéneknél |
illative | halogénbe | halogénekbe |
sublative | halogénre | halogénekre |
allative | halogénhez | halogénekhez |
elative | halogénből | halogénekből |
delative | halogénről | halogénekről |
ablative | halogéntől | halogénektől |
non-attributive possessive – singular |
halogéné | halogéneké |
non-attributive possessive – plural |
halogénéi | halogénekéi |
halogén
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | halogén | halogének |
accusative | halogént | halogéneket |
dative | halogénnek | halogéneknek |
instrumental | halogénnel | halogénekkel |
causal-final | halogénért | halogénekért |
translative | halogénné | halogénekké |
terminative | halogénig | halogénekig |
essive-formal | halogénként | halogénekként |
essive-modal | — | — |
inessive | halogénben | halogénekben |
superessive | halogénen | halogéneken |
adessive | halogénnél | halogéneknél |
illative | halogénbe | halogénekbe |
sublative | halogénre | halogénekre |
allative | halogénhez | halogénekhez |
elative | halogénből | halogénekből |
delative | halogénről | halogénekről |
ablative | halogéntől | halogénektől |
non-attributive possessive – singular |
halogéné | halogéneké |
non-attributive possessive – plural |
halogénéi | halogénekéi |
possessor | single possession | multiple possessions |
---|---|---|
1st person sing. | halogénem | halogénjeim |
2nd person sing. | halogéned | halogénjeid |
3rd person sing. | halogénje | halogénjei |
1st person plural | halogénünk | halogénjeink |
2nd person plural | halogénetek | halogénjeitek |
3rd person plural | halogénjük | halogénjeik |
halogén m inan (relational adjective halogénový)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | halogén | halogény |
genitive | halogénu | halogénov |
dative | halogénu | halogénom |
accusative | halogén | halogény |
locative | halogéne | halogénoch |
instrumental | halogénom | halogénmi |