Inherited from Old Spanish *fennir, from Latin fingere, from Proto-Indo-European *dʰeyǵʰ- (“to mold”). See also the borrowed doublet fingir.
heñir (first-person singular present hiño, first-person singular preterite heñí, past participle heñido)
infinitive | heñir | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
gerund | hiñendo | ||||||
past participle | masculine | feminine | |||||
singular | heñido | heñida | |||||
plural | heñidos | heñidas | |||||
singular | plural | ||||||
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
indicative | yo | tú vos |
él/ella/ello usted |
nosotros nosotras |
vosotros vosotras |
ellos/ellas ustedes | |
present | hiño | hiñestú heñísvos |
hiñe | heñimos | heñís | hiñen | |
imperfect | heñía | heñías | heñía | heñíamos | heñíais | heñían | |
preterite | heñí | heñiste | hiñó | heñimos | heñisteis | hiñeron | |
future | heñiré | heñirás | heñirá | heñiremos | heñiréis | heñirán | |
conditional | heñiría | heñirías | heñiría | heñiríamos | heñiríais | heñirían | |
subjunctive | yo | tú vos |
él/ella/ello usted |
nosotros nosotras |
vosotros vosotras |
ellos/ellas ustedes | |
present | hiña | hiñastú hiñásvos2 |
hiña | hiñamos | hiñáis | hiñan | |
imperfect (ra) |
hiñera | hiñeras | hiñera | hiñéramos | hiñerais | hiñeran | |
imperfect (se) |
hiñese | hiñeses | hiñese | hiñésemos | hiñeseis | hiñesen | |
future1 | hiñere | hiñeres | hiñere | hiñéremos | hiñereis | hiñeren | |
imperative | — | tú vos |
usted | nosotros nosotras |
vosotros vosotras |
ustedes | |
affirmative | hiñetú heñívos |
hiña | hiñamos | heñid | hiñan | ||
negative | no hiñas | no hiña | no hiñamos | no hiñáis | no hiñan |